Χριστούγεννα

Τα Χριστούγεννα έλεγαν τα κάλαντα και τους έδιναν του «Κστού του Γιαννιτούρ», δηλαδή σύκα, παξιμάδια, κάστανα και καρύδια. Επίσης, λίγες μέρες πριν έσφαζαν τα γουρούνια κι έβαζαν το μουσούδι του γουρουνιού στην παραστάδα της πόρτας για να διώχνουν τους κεραυνούς. Την Πρωτοχρονιά οι γυναίκες του σπιτιού έκαναν την βασιλόπιτα και την προστάτευαν με κλαδί ελιάς από τους καλικάντζαρους. Οι νεότερες γέμιζαν τις στάμνες πρωί, πρωί για να είναι τα σπίτια τους γεμάτα όλο το χρόνο. Επίσης, σε κάθε σπιτικό έσπαζαν ένα μεγάλο ρόδι για το καλό και δεν ξέστρωναν το τραπέζι όλη μέρα γιατί περίμενα τον Αη Βασίλη να πάει να φάει. Όλο το δωδεκαήμερο των εορτών δεν πετούσαν τη στάχτη από τη φωτιά και συνέχεια έκαιγε ένα χοντρό ξύλο, ο δωδεκαμερίτης, ο οποίος έδιωχνε κι αυτός τους καλικάντζαρους. Με αυτή τη στάχτη την παραμονή των Φώτων, έφτιαχναν έναν μεγάλο σταυρό στην ταράτσα του σπιτιού και εξαφάνιζαν έτσι και τους τελευταίους καλικάντζαρους.