Αρίσταρχος ο Σαμοθράξ

Περίφημος Αλεξανδρινός γραμματικός, κριτικός και ερμηνευτής, ο δημιουργός της σχολής Αρισταρχείων. Έφυγε από τη Σαμοθράκη σε νεαρή ακόμη ηλικία και πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου έγινε μαθητής του διευθυντή της βιβλιοθήκης, Αριστοφάνη του Βυζάντιου. Αργότερα διετέλεσε και ο ίδιος
διευθυντής της βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας και ήταν ταυτόχρονα και ο
παιδαγωγός της βασιλικής οικογένειας. Είχε μαθητές πολύ σημαντικά πρόσωπα
όπως τον Διονύσιο το Θράκα, τον Απολλόδωρο τον Πινδαρίωνα, τον Πτολεμαίο
τον Αμμώνιο και άλλους.
Λέγεται ότι ο Αρίσταρχος διέθετε παροιμιώδη μνήμη και αδιαφορούσε τελείως για την εξωτερική του
εμφάνιση.
Έφυγε από την Αλεξάνδρεια, όταν ήταν βασιλιάς ο Πτολεμαίος ο Η’, φοβούμενος για τη ζωή του και
έτσι πήγε στην Κύπρο όπου και πέθανε το 144 π.Χ. από εκούσια ασιτία.
Η μεγάλη αξία του Αρίσταρχου προκύπτει αφ’ ενός από τον τρόπο ερμηνείας των αρχαίων κείμενων, ο
οποίος αποτέλεσε τη βάση της φιλολογικής κριτικής και αφ’ ετέρου από το τεράστιο και σημαντικότατο έργο
του, που είναι η ερμηνεία των Ομηρικών επών και κυρίως της απαλλαγής τους από προγενέστερες
παραπλανητικές διαρθρώσεις.
Η υστεροφημία του Αρίσταρχου γνώρισε το αποκορύφωμα της στους μεταγενέστερους ελληνιστικούς
χρόνους αλλά και στα μέσα του 19ου αιώνα όταν ο Γερμανός ελληνιστής Γιόχαν Αουγκουστ Νάουκ μιλούσε
για “Αρισταρχομανία”.